වර්තමානයේදී බොහෝ මිනිසුන්ට බඩගින්න නිවාගන්නවත් කෑමක් නැහැ
කොවිඩ් වසංගතයට පෙර අපේ පල්ලියේ නත්තල් ප්‍රසංගයක් පැවැත්වූවා. ඒ ප්‍රසංගය මට මූලික වෙලා බාර අරගෙන කරන්න කියලයි පල්ලියෙන් යෝජනා වුණේ. ඉතින් ඒ සම්පූර්ණ නත්තල් ප්‍රසංගය මට බාර අරගෙන හරි ලස්සන ප්‍රසංගයක් කළා. එදා සංගීත කණ්ඩායම වගේම ගොඩාක් ආදරණීය කලාකරුවන්, කලාකාරියන් ප්‍රසංගයට ආවා. ඒ අනුව දෙවියන් වහන්සේ වෙනුවෙන් මම කරපු මෙහෙවරක් විදිහට මම ඒ ප්‍රසංගය හඳුන්වන්න පුළුවන්. ඒක ඉතා දැවැන්ත නත්තල් ප්‍රසංගයක්. මම මූලිකව කටයුතු කරපු ඒ නත්තල් ප්‍රසංගය ඉතා සාර්ථක වුණා. එදා ප්‍රසංගය බලන්නට තුන් දහසකට ආසන්න පිරිසක් ඇවිත් හිටියා. හැමෝම ප්‍රසංගය අගේ කළා. ප්‍රසංගය අවසානයේදී මට හිතාගන්නවත් බැරි විදිහට ඉතා සාර්ථක වුණා කියලා හැමෝම කිව්වා. එදා ප්‍රසංගය පටන් ගන්නට පෙර වැස්සකුත් තිබුණා. නමුත් ප්‍රසංගය පටන් ගන්නට ටික වෙලාවකට කලින් වැස්ස නැවතුණා. ප්‍රසංගය සාර්ථක වීම නිසා මගේ හිතට පුදුමාකාර සැනසීමක් දැනුණා. ඒක පුදුමාකාර සැනසීමක්.
වර්තමානයේදී බොහෝ මිනිසුන්ට බඩගින්න නිවාගන්නවත් කෑමක් නැහැ. ලංකාවේ එක්තරා පන්ති කණ්ඩායමක් සුරසැප විඳිද්දී අනිත් සියලුම මිනිසුන්ගේ ජීවිත අද වෙද්දී පුදුම අඩාල තත්ත්වයකට පත්වෙලා. ඒ නිසා මේ අනවශ්‍ය සැරසිලි, අනවශ්‍ය සාදවලට වියදම් කරන මුදලින් මේ රටේ අහිංසක මිනිසුන්ගේ බඩගින්න මේ මාසයේදීවත් නිවාගන්නට හැකි වාතාවරණයක් එකතු වෙනවා නම් කොයිතරම් හොඳද? මේ වහින වැස්සෙන් අද මේ රටේ නිවෙස් කීයක් නම් තෙමෙනවාද? දරුවන් කී දෙනෙකුගේ පොත්පත් මේ වැස්සට තෙමුණාද...? ඉතින් එවැනි දරුවන් වෙනුවෙන් මේ නත්තල වෙන් කරන්නට පුළුවන් නම් ඒක තමයි සැබෑ නත්තල වෙන්නේ කියලයි මට හිතෙන්නේ.
