‘මිලේනියම්ස්’ලා ජීවිතයෙන් මග හරවාගත් දේවල් බොහොමයි
ශානක – සොරි වෙච්ච දේට.
ගෞරි - හරි මම යන්නම්.
ශානක – ගෞරි අපි ටිකක් කතා කරමු. ප්ලීස්... මටත් අමාරුයි.
ගෞරි - මට බෑ ශානක. මං කතා කරන්න පුළුවන් වුණාම ඔයාට කියන්නම්. ඇත්තටම මං ඉන්නේ ලොකු අවුලක.
ශානක – අපි පොඩ්ඩක් කතා කරමු. ගෞරි... ඔහොම වෙන්න එපා.
මේ ‘ශානක’ වගේම ‘ගෞරි’ අපට හමුවන්නෙ, ආනන්ද අබේනායක ප්‍රවීනයාගේ ‘පීතෘ’ ටෙලි මාලාව ඔස්සේය. මෙහි ශානක වූ ඔහු ගෙවින් අභිෂේක් ය. පන්නිපිටිය ධර්මපාල විද්‍යාලයෙන් උගෙන ගෙන සා/පෙළ ඒ සමාර්ථ 9ක් සමග විශිෂ්ට ලෙස සමත් වූ ගෙවින් ඇයි මේ විදියට රංගනය තෝරා ගත්තෙ? කවුද මේ ගෙවින්? ආනන්ද අබේනායක ප්‍රවීනයාගේ තවත් අපූරු ටෙලි නිර්මාණයක් ලෙස ‘පීතෘ’ විකාශය කෙරෙන මොහොතක එහි ගෙවින් සමග අපි පිළිසඳරක යෙදෙමු.
‘ගෙවින්’, සම්පූර්ණ නම දැන ගන්න කැමතියි?
ගෙවින් ශ්‍යාම් අභිෂේක් කුලතුංග.
හින්දි නමක් වගේ නේද? කවුද මේ නම දැම්මෙ?
අම්මයි තාත්තයි දෙන්නම එකතුවෙලා තමයි.
අම්මයි තාත්තයි ගැන කියමු?
තාත්තා ගැන රටේ බොහෝ දෙනෙක් දන්නවනෙ. තාත්තා රංගන ශිල්පියෙක්. ඊට අමතරව තාත්තා ව්‍යාපාරිකයෙක්. තාත්තාගෙ නම චින්තක කුලතුංග. අම්මා වේෂ නිරූපණ ශිල්පිනියක් ලෙස ඉස්සර කටයුතු කළා. අම්මගෙ නම රන්ජුලා ශ්‍රීමාලි.
පෙනුමින් තාත්තයි පුතයි, අයියයි මල්ලියි වගේ නේද පෙනෙන්නේ?
හැමෝම වගේ ඔය කතාව කියනවා. අපි දෙන්න එකට ගමනක් ගියොත් මේ ඔයාගේ මල්ලිද කියලා තමයි මිනිස්සු තාත්තාගෙන් අහන්නෙ.
ගෙවින් කියන්නද? අභිෂේක් කියන්නද?
ගෙවින් හොඳයි. තාත්තා ඉස්සර වැඩ කළේ පිටරට. සමහර අවස්ථාවලදී අපේ නම් උච්චාරණය කරන්න අමාරුයිලු. ඉතින් ඒ නිසා ඉදිරිය ගැන හිතලයි තාත්තා මට නම දාලා තියෙන්නෙ.
තාත්තා මෑතකදි රඟපෑවෙ ආචාර්ය සෝමරත්න දිසානායකගෙ ‘ජංගි හොරා’ චිත්‍රපටයේ නේද?
ඔව්.
තාත්තා ලංකාව හැර ගිහින්ද?
නැහැ. අපේ මල්ලි ඉගෙන ගන්නෙ කැනඩාවෙ. ඉතින් තාත්ත කෙටි නිවාඩුවකට එහේ ගිහින් ඉන්නෙ.
පවුලේ විස්තර කොහොමද?
අපේ පවුලේ අම්මයි, තාත්තයි, ආච්චියි, මල්ලිලා දෙන්නයි, නංගියි, මමයි.
ගෙවින් කලා අංශයට ආවෙත් අම්මා - තාත්තා දෙන්නම කලාකරුවෝ වෙච්ච නිසාද?
පොඩි කාලයේදී තාත්තා කලා වැඩවලට යද්දි මල්ලිලා එහෙම එක්කගෙන ගියා. මට කතා කළාට ඒ ගැන මට උනන්දුවක් තිබුණෙ නැහැ. මට ඒ උනන්දුව ආවෙ සා/පෙළට නාට්‍ය හා රංග කලාව තෝරා ගත්තට පස්සෙයි. එක වසරෙ ඉඳලම මම ඉගෙන ගත්තෙ පන්නිපිටියේ ධර්මපාල විද්‍යාලයෙන්. අපේ නාට්‍ය ගුරුවරයාව හිටියෙ ඉන්ද්‍රප්‍රිය උදිත කුමාර. එතුමාගේ මගපෙන්වීම නිසා නාට්‍ය හා රංග කලාවට අවතීර්ණ වුණා. සා/පෙළ ‘ඒ’ සමාර්ථ 9ක් ගත්තා. ඒ විදියට පාස් වුණාම රෝයල් හෝ ආනන්දය වගේ පාසලකට යන්න අවස්ථාව තිබුණත් කලාවට තෝතැන්නක් වෙච්ච ධර්මපාල විද්‍යාලය දාලා මම ගියේ නැත්තේ, කලාවට හිත ගිහින් තිබූ නිසයි. උසස් පෙළට තෝරා ගත්තෙත් නාට්‍ය හා රංග කලාවයි. පසුව සෞන්දර්ය සරසවියට තේරුණා. ඒත් වැඩිදුර මේ විෂය හැදෑරීමට තිබුණු ආසාව උනන්දුව නිසා තාත්තා මාව ඕස්ට්‍රේලියාවට යැව්වා. උපාධිය කරමින් සිටියෙ එහිදියි. එහේ සිටින විට මම කුඩා කාලයේ ඉඳලාම ආසා කළ සුදත් දේවප්‍රිය සර්ගෙ නාට්‍යයක රඟපෑමට අවස්ථාව ලැබුණා. ඒ පාර උපාධියෙ වැඩ හමාර නොකරම මේ චරිතය කරන්න ලංකාවට ආවා. 2020දී ‘සුළඟ මහමෙරක’ නම් වූ ඒ නාට්‍යය විකාශය වුණා. මෙවර රයිගම් උළෙලේදී සම්මානයටත් ඒ චරිතය නිර්දේශ වෙලා තියෙනවා.
ඒ නාට්‍යයේද මුලින්ම රඟපෑවේ?
මුලින්ම රඟපෑවේ බුද්ධික දමයන්තගෙ වේදිකා නාට්‍යයක. ඊට පස්සෙ ‘පිත්තල කොණ්ඩෑරුම’ නාට්‍යයේ රඟපෑවා. ඉන්පසුව රඟපෑ ලක්මිණි අමරදේවගෙ ‘ඉස්කෝලෙ කාලෙ’ නාට්‍යයේ චරිතය නිසා බොහෝ දෙනෙක් මා ගැන කතා කරන්න පටන් ගත්තා. පාසල් කාලයේදී වූෂු ක්‍රීඩාව කරමින් ජාතික තලය දක්වා ආවා. ඒ පරිසරය එක්ක ෆිල්ම්වලට එහෙම ඒමේ ආසාවක් තමයි යටි හිතේ තිබුණෙ. ඒ කාලයේදී කෞෂල්‍යා මිස්, ප්‍රසන්නජිත් සර්ලා යටතේ පවා නාට්‍ය හා රංග කලාව ගැන ඉගෙන ගනිමින් හිටියෙ.
ඕස්ට්‍රේලියාවට ඉගෙන ගන්න ගිහින් ඇයි ආපහු ලංකාවට එන්න හිතුවේ. මොකද ඒ රටට ගියාම බොහෝ දෙනා ආපහු එන්නෙ නැහැ?
මටත් ලෙහෙසියෙන්ම ඉන්න තිබුණා. මුලින්ම රටකට කියලා ගියෙත් ඕස්ට්‍රේලියාවට. ඒත් මාස හයක් විතර යනකොට මට දැනුණෙ ඒකාකාරී ජීවන රටාවක්. ලංකාවේ තිබූ නිදහස, ෆැමිලි එක, මිනිස්සු හඳුනන එක ඒ කිසිවක් එහිදී නැහැනේ. ඊට වඩා මම ආදරය කරන ක්ෂේත්‍රයේ වැඩක් ලැබුණාම ආයෙත් මෙහේ එන එක හොඳයි කියලා හිතුවා.
අද ගෙවින්ගෙ ප්‍රධාන වෘත්තිය?
රංගනය තමයි තෝරාගෙන තියෙන්නෙ. ලංකාවේ විදියට එම වෘත්තියෙන් විතරක් යැපිලා සැප පහසු ජීවිතයක් ගත කරන්න අමාරුයි. ඒ නිසා අපේ තාත්තාගෙ හෝටල් ව්‍යාපාර ක්ෂේත්‍රයට සම්බන්ධ වෙලා ඒ වැඩ ටික බලාගෙන ඉන්නවා.
ගෙවින් ටිකක් ආඩම්බරකාරයෙක් කියලයි සමහරු කියන්නේ?
අනේ මම එහෙම නැහැ. හැබැයි රංගනයේදී නිතරම වෙනස් විදියෙ චරිත ගැන හිතුවා. ඒ නිසාම පාසල් කාලයේ ඉඳලාම මට තිබුණු ආරාධනා අතරින්, බාරගත්ත චරිතවලට වඩා බාර නොගන්න චරිත ඉහළයි. මට මතක විදියට චරිත හතළිහක් විතර ඒ විදියට අත්හරින්න ඇති. ඒක ලොකුකමකට නෙවෙයි. රංගනයේදී වුණත් චැලේන්ජ් එකක් බාර ගන්න මම ආසයි. ඒ නිසා දැනෙන හැඟෙන නිර්මාණයකට දායක වීමට කැමතියි.
‘පීතෘ’ නාට්‍යයේ ‘ශානක’ ගැන විස්තර කරමු?
ශානක කියන්නෙ ගෞරිගෙ පෙම්වතා. ශානක කියන්නෙ විශ්වවිද්‍යාල ශිෂ්‍යයෙක්. මේක ඇත්තටම වෙනස් කාලෝචිත කතාවක්. නාමල් ජයසිංහගෙ තවත් සංකීර්ණ පිටපතක්. මම හිතන විදියට ආනන්ද අබේනායක ප්‍රවීනයා, නැත්නම් අබේනායක සර්, නිර්මාණය කළ මෙම නාට්‍යය සෑම තරුණ තරුණියක්ම නැරඹිය යුතු කතාවක්. මේ කතාව පටන් ගන්නෙම වෙනස්ම තැනකින්. ඒ කියන්නෙ සමාජයේ අහන්න දකින්න ලැබුණට අපි කතා නොකරෙන මාතෘකාවකින්. 2000න් පස්සේ ඉපදුණු අයට කියන්නේ මිලේනියම්ස්ලා කියලනෙ. ඒ අය තාක්ෂණය නිසා ජීවිතයෙ මගහරවා ගත් දේ බොහෝමයි.
පීතෘ කතාවෙ ශානක ආදරය කරන්නෙ ගෞරිටනෙ. සැබෑ ජීවිතයේදී ගෙවින් ආදරය කරන්නේ?
මිනිස්සුන්ට මම ආදරය කරන කෙනෙක්. පරිසරයට, සතුන්ට ඒ ඔක්කෝටම ආදරය කරන කෙනෙක්.
ප්‍රශ්නෙන් පිට නොයා, ඇත්තම කියන්න. පෙම්වතිය කවුද?
මම පෙම්වතෙක්. ඔව් ඒක හරිම සුන්දරයි.
‘මට හිතෙන විදියට මම’ කියන මාතෘකාව යටතේ ගෙවින්ට මොනවද කියන්න පුළුවන්?
සාමාන්‍ය ජීවිතයේදී මම එතරම් කතාබහ කරන චරිතයක් නෙවෙයි. කොහොමටත් මම ගැන මම කියනවාට වඩා පිටස්තර අය කියන එක හොඳ බව මගේ හැඟීමයි.
සඳුන් ගමගේ
